Professor Layton en de Erfenis van de Azran
Verhaal binnen Game niet verbonden, trilogie perfect afgerond, goede puzzels.Ik ben altijd al een groot fan geweest van de Layton-serie. Ik heb alle Layton-games met zoveel plezier gespeeld, en deze is zeker geen uitzondering.
Het verhaal van deze
Game lijken
Losse stukjes te zijn (puzzelstukjes misschien?). Je kan in het midden van het spel de verschillende reizen in willekeurige volgorde spelen. Dat maakt ze niet verbonden met elkaar, en ik vind altijd een van de mooiste dingen van Layton-games dat de
Game s lijken op een grote puzzel, waarbij je stukje voor stukje achter de waarheid komt. De puzzelstukjes van deze
Game s waren echter niet verbonden met andere puzzelstukje van deze
Game , maar met de stukjes van de andere
Game s uit dezelfde trilogie. Deze
Game sluit de trilogie perfect af met een geweldige plottwist, een emotioneel einde en een perfecte eindbaas. Ik vond het alleen jammer dat de klassieke Layton-wijst-de-dader-aan scène er niet in zat (nou ja, hij zat er wel in in het begin, maar die was wel erg obvious). Dat is waar de Erfenis van de Azran pas echt schijnt: niet het verhaal opzich, maar de connecties met de andere verhalen.
Over de puzzels hoef ik het nauwelijks te hebben: deze
Game waren ze weer
Super bedacht. Uitdagend, maar niet te moeilijk, en soms een leuke twist of een instinker. Antwoord niet te snel, lees de vraag nog eens goed en denk logisch na. En als je een keer in een instinker trapt: die glimlach die je krijgt van Layton als je een puzzel goed hebt is onbetaalbaar (zelfs niet met hintmuntjes).
Overall is het een leuke
Game , met een prachtig verhaal en leuke puzzels. Zeker een aanrader!