Metal Gear Solid: Snake Eater 3D

Yoshi easter eggs
Toen dit spel op de Playstation 2 uit kwam hebben de Makers op allerlei plaatsen kikkers verstopt. Gewoon, omdat ze het leuk vonden en de spelers er een soort speurtocht van konden maken. Omdat dit spel nu ook op Nintendo's console speelbaar is hebben de Makers er in plaats van kikkers Yoshi's in verstopt! Ze liggen wel allemaal op een andere plaats dan de kikkers, dus je kunt gaan zoeken! In totaal zijn het er 64. Op dit filmpje zie je een voorbeeld van zo'n Yoshi. Hij maakt zelfs geluid als je er op schiet! Ohhhhh schattig!!! :)

 

Angry Birds Star Wars

Niet vernieuwend, slechte verhaallijn
Angry Birds Star Wars, ik had er wat meer van verwacht. Het is simpelweg de simpele Angry Birds, maar dan met Star Wars karakters... Hier ben ik wel wat teleurgesteld over.

Bovendien vind ik dat ze niks vernieuwd hebben in deze game, dus kan je evengoed de gewone Angry Birds spelen. Weggesmeten geld kan je het wel noemen, maar de game kost op zich niet zo veel. Daar hebben de Makers dan wel aan gedacht!

Natuurlijk heeft elke game wel iets positief en in Angry Birds Star wars is dat je de tussen filmpjes kunt bekijken in Full HD! De Makers hebben dan uiteindelijk toch iets naar het oog gemaakt!

Angry Birds Trilogy

Hoe wis ik de opgeslagen gegevens (save game) in Angry Birds Trilogy 3 DS?
Helaas zijn de Makers van de game Angry Birds Trilogy vergeten een instelling toe te voegen om de game voortgang te wissen.

Toch is er een trucje/glitch om de save game te wissen en hiermee de opgeslagen gegevens te resetten.

Kies een level. Tijdens het knipperen van "Saving..." aan de onderkant van je scherm verwijder je de gamepak uit je Nintendo 3DS systeem. Hierdoor raakt de save file beschadigd en zal de game resetten wanneer je de game weer opstart. Het kan zijn dat je het een paar keer moet proberen voordat het resetten lukt.

Fire Emblem: Awakening

Boss abuse
Alleen echte Fire Emblem fans weten waar ik over praat. Boss abusen. Eerst ervoor zorgen dat de eindbaas geen wapens meer door een sterk poppetje als vleesschild te gebruiken totdat het wapen van de eindbaas stuk is en hij dus hulpeloos is. Daarna met een zwak poppetje er tegen aan slaan voor veel exp en omdat de boss meestal op een troon zit en levens healt kun je dat oneindig vaak doen. Tot je wapens op zijn, daarna kom je met kei sterke gastjes uit een level.
De Makers van de Fire Emblem serie zijn hier achter gekomen en hebben er maatregelen tegen genomen (alleen in lunatic en lunatic + mode kan je geen boss abuse meer doen), zie dit youtube filmpje.

 

Rayman Origins

Fantastische game!
Ubisoft weet wat kwaliteit is! Met Rayman: Origins weten ze opnieuw wat nodig is om zich te onderscheiden van andere, 'normale' games. Er is heel wat variatie in Rayman en de moeilijkheidsgraad ligt toch tamelijk hoog wat uiteraard zorgt voor een goeie uitdaging. Eenmaal je begint aan het spel, ben je al volledig in de sfeer en de multiplayer is zeker een pluspunt. Het is fantastisch hoe de Makers van de game enerzijds terugblikken op het begin van de reeks en anderzijds Rayman moderniseren in een nieuw tijdperk. Top!

Professor Layton vs. Phoenix Wright: Ace Attorney

Het beste van twee werelden
Waar de werelden van Phoenix Wright en Professor Layton op het eerste gezicht prima samen gaan, hebben de Makers duidelijk moeite gehad een balans te vinden. Maar het resultaat mag er zijn.

Zowel het verkennen van Labyrinthia als het verdedigen van beklaagden in de rechtbank voelt als een goed afgewogen proces en zorgt ervoor dat je steeds op het puntje van je stoel zit om de volgende onvermijdelijke plotwending te ontrafelen.

Het verhaal is geweldig, net als de gameplay. Dus onderaan de streep hebben we een game die de moeite van het spelen zeker meer dan waard is!

Tetris

Tijdloze Tetris met al zijn mutaties
Ah, Tetris, wie kent het niet? Het meest verkochte puzzelspel wereldwijd, eigenlijk is het dus erg moeilijk om zo’n geniaal spel te verpesten, maar hoe zorg je ervoor dat het spel 40 euro waard is?
De Makers hebben daarom talloze variaties gemaakt, van spelen tegen de computer tot een puzzel voltooien. Geen van deze modi zijn verpest, maar leuk is anders, en uiteindelijk zal je toch blijven bij het origineel.

Wie van puzzelspellen houdt zal snel verslaafd raken aan Tetris. En als je zoekt naar de beste tetris, eindigt hier je speurtocht.

Thor: God of Thunder

Flauw, flauwer, flauwst
Ik sta altijd te popelen als er weer eens een game van Marvel verschijnt. Thor: God of Thunder was echter een enorme teleurstelling. De verhaallijn was zwak, net als de gameplay en de graphics en dat is nog zacht uitgedrukt. Wat willen de Makers van de game hiermee in godsnaam bereiken? Het enige dat het spel gemeen heeft met de film is het hoofdpersonage Thor en daar stopt het. Je bent bovendien allesbehalve betrokken bij het spel en afwisseling stond blijkbaar ook niet in hun woordenboek..  Ik kan niet eens één positief punt bedenken over God of Thunder dus zou ik zeggen: hou het maar bij films alleen want de game is echt triest.

Rabbids Rumble

Na regen komt zonneschijn
Na de donkere wolk van Rabbids 3 D is dit toch een mooie zonnestraal die erna komt. Wat een verbetering. Gelukkig hebben de Makers zelf gemerkt dat het beter kon, want dat laten ze duidelijk merken. Gameplay is lekker lang en je bent veel bezig. Ten opzichte van de Rayman & Rabbids versies is deze meer voor kleinere kinderen. De volwassenen zullen hier een stuk minder plezier aan beleven, maar het is zeker waard om het te spelen voor een kleine prijs. En er zijn genoeg momenten dat je moet lachen om die gekke konijnen. Rabbids Rumble zal mooi staan in je Rayman collectie.

Myst

Slechts een schim van het origineel
Waar ik lang geleden op de PC versteld stond van het originele Myst, was ik heel benieuwd hoe de Makers deze geweldige game vertaald hadden naar de 3 DS.

Helaas liep dit uit op een regelrechte teleurstelling. Niet alleen zijn de puzzels door de slechte besturing niet leuk meer om te spelen, daarnaast zorgen de belabberde kwaliteit van beeld en geluid dat je simpelweg niet meer kunt genieten.

Als kers op de taart zijn er in deze port een serie glitches geintroduceerd die in het origineel niet aanwezig waren (en het spel soms helemaal onspeelbaar maken). Al met al dus helaas niet meer dan een schim van de ooit zo geweldige game...

The Legend of Zelda: Link’s Awakening DX

Een tijdloze klassieker
Wat gaaf dat Link's Awakening (LA) op de 3 DS beschikbaar is. De echte game zelf (als je ook al een gameboy color in huis hebt) is erg zeldzaam en duur. Super tof dus dat je op je 3 DS er ook van kan genieten.

En genieten, dat zal je. LA staat bekend als één van de beste Zelda Games aller tijden. Het was innovatief en baanbrekend voor zijn tijd. Zo kon je namelijk zelf indelen welke wapens en items je op welke van de twee buttons (A of B) zette. Dit klinkt nu niet spectaculair, maar in 1998, op zo'n kleine gameboy, dat was wel even wat.

Het spel is groot en uitdagend. Het blijft nog steeds een wonder hoe zo'n game op zijn klein kaartje gepropt kon worden, maar de Makers hebben het voor elkaar gekregen.

LA is een all-time classic en het is een mooi gebaar van Nintendo dat ook deze generatie kan genieten van deze tijdloze game.

LEGO City Undercover: The Chase Begins

Zo hoort een LEGO-game te zijn
LEGO City Undercover the Chase Begins, is een prequel op de, naar mijn mening, legendarische game op de Wii U. De Makers hebben hun best gedaan om het spel net zo sfeervol en geweldig te laten ogen als zijn Wii-U broer. Hoewel ze niet altijd in de roos schieten, is dit nog steeds de beste LEGO-game op de 3 DS.
De missies zijn geweldig. De stad nog steeds aardig groot en er zijn nog steeds ruim 60 voertuigen te verzamelen.
Minpunten moeten er ook zijn: Het spel heeft door matige graphics veel mist en er is bijna geen muziek. Bovendien hebben de vele hilarische dialogen plaatsgemaakt voor lappen tekst.
Lego City Undercover the Chase Begins is niet zo goed als zijn neef op de Wii U, maar desondanks elke cent waard.

Code Name: S.T.E.A.M.

Origineel strategiespel
Code Name: S.T.E.A.M. is een origineel en creatief spel van de Makers van Fire Emblem. In tegenstelling tot Fire Emblem speel je vanuit de derde persoon als een van de dertien unieke personages. Het spel speelt zich af in de tijd van de stoommachines en dit merk je ook in de gameplay. Alle personages hebben op het slagveld een stoomboiler bij zich die hun geweer aandrijft. Welke stoomboiler een personage bij zich heeft bepaalt hoeveel vakjes iemand zich kan verplaatsen en hoe vaak hij/zij kan schieten. Als je aan het eind van je beurt nog stoom over hebt loont dit zich want daarmee kun je tijdens de beurt van de tegenstander een counteraanval uitvoeren. De grafische stijl van dit spel is geweldig: alles lijkt net of het uit een stripboek komt. De game is zo'n twintig uur lang en gaat in die tijd eigenlijk nooit vervelen. Er zijn in elk level ook nog collectibles te vinden om de game nog langer te maken. Al met al is dit een zeer vermakelijke game.

Zelda II: The Adventure of Link

De classic op je 3 DS
Zelda 2, de klassieker van weleer. Bekend en berucht om zijn 'gewaagde' gameplay. Een side-scrolling Zelda game? Waarom niet? Zijn voorganger was het welbekende top-down view. Hoewel dat goed in de smaak viel, snap ik dat men destijds ook experimenteerde en uitprobeerde. Zelda 2 is zo'n experiment, maar het is niet in de goede smaak gevallen bij het publiek.

Het pijnpunt zit hem in het feit dat sprongen en sommige andere acties lastig te timen zijn. Dit kan soms 'oneerlijk' aanvoelen. Één keer vallen in een gat betekent een wisse dood. En sommige vijanden zijn zo sneaky geplaatst boven ravijnen en lavastromen, dat de Makers heel goed wisten wat ze deden. Een beetje treiterig.

Toch is dit een classic die je gespeeld moet hebben. Waarom? Omdat het een zelda-game is, punt. Zo slecht is het echt niet. De gameplay is uitdagend genoeg om je uren bezig te houden. Het is alleen zo dat de controls even wennen zijn ten opzichte van een traditionele Zelda game.

Driver: Renegade 3D

Alleen maar slecht
Ik kreeg Driver Renegade 3 D bij een pakket (waar ik zeer blij om ben want dan had ik nog wat leuke games) en dat snap ik ook wel. Want deze game kan je anders gewoon niet verkopen. Het is in 2 uurtjes uitgespeeld. De eerste 4 missies had ik na 5 minuten al gedaan.


Het spel is saai, echt saai.
Je moet allemaal bloedstollende achtervolgingen doen, nou dat was dan de bedoeling van de Makers . Je gaat achter iemand aan en probeert dan die persoon in te halen of zijn auto te slopen zonder dat je samen met je autootje explodeert (wat heel overdreven is).

Het is saai en er zit totaal geen actie in de achtervolgingen. De laadtijden zijn ook lang. De auto's besturen zeer vervelend en slecht en die dingen zien er ook nog eens niet uit.

De stad New York lijkt een verlaten dorpje waar geen enkel mens woont. En waarom moet je zoveel mogelijk slopen terwijl je in de game een goed persoon bent? Dit is een oersaai, slechtgemaakt spel met mislukte missies en graphics en een zeer lage moelijkheidsgraad.

Skylanders: Spyro’s Adventure

Deze Skylanders is leuk maar niet zo vernieuwend
Dit spel is leuk bedacht.
Je moet figuurtjes op de portal of power (een soort van ronde schijf) zetten en die komen dan tot leven in de game.
Het is een leuk idee en alles werkt ook echt goed. Ook heeft elk figuurtje zijn eigen aanvallen en kunnen ze ook allemaal nieuwe aanvallen leren.

In het begin was ik best wel verslaafd aan deze game. Maar als je naar de game kijkt is die helemaal niet uitgebreid en ook niet vernieuwend. 25 levels zonder extra dingen als je het spel uit hebt. Gewoon knokken met vijanden terwijl je door vulkanen en kastelen rent vol met muntjes. Met meer figuurtjes en meer levels is het leuker en daar hebben de Makers ook aan gedacht. Er zijn meer dan 3 0 figuurtjes om te kopen. Ook zijn er meerdere soorten werelden om te kopen. Uiteindelijk is dit ook nog een van de allerduurste spellen voor de 3 DS.

Skylanders Spyros Adventure is leuk en maar dan moet je wel wat geld er voor over hebben.

Ultimate NES Remix

Uit den ouden doosch
Met Ultimate NES Remix (UNR) zit je geramd voor uren speelplezier met alle gouwe ouwe games van weleer. Deze game spitst zich toe op het NES tijdperk. In plaats van een bundel van deze games te maken, hebben de Makers de NES games uit elkaar getrokken en er leuke challenges van gemaakt.

Zo kan je Mario, Zelda en Metroid spelen, maar ook Kirby, Excitebike en Donkey Kong. Je moet korte en snelle missies spelen. Hoe sneller je deze uitspeelt, hoe meer sterren je ontvangt voor je moeite. De minigames hebben iets weg van WarioWare, voor de mensen die dit gespeeld hebben. Hectiek en fun zijn dus gegarandeerd.

Deze game is geen schaamteloze kopie van andere NES games, het is een liefdesbrief naar deze classics. De charme van dit spel ligt hem in het feit dat je er uren mee bezig kan zijn, maar je het ook na een kwartier weer weg kan leggen wanneer dat nodig is. Maar dat wil je natuurlijk niet :)

The Legend of Zelda: Tri Force Heroes

Gewoon weer een leuke Zelda-game
Tri Force Heroes (TFH) is een 3 DS game die handig gebruik maakt van de eerder ontwikkelde engine die voor A Link Between Worlds werd gebruikt. Het spelen is daarom herkenbaar voor de mensen die ALBW al eens gespeeld hebben.

TFH maakt gebruik van 3 verschillende Link-poppetjes, waarvan jij als single-player er elke keer 1 tegelijk kan besturen. De andere 2 veranderen dan in standbeelden. Je kan jouw Link-poppetjes uitrusten met de nodige, bekende Zelda items, maar ook outfits die jouw Link-poppetjes speciale kwaliteiten geven die jou kunnen helpen in het navigeren van verschillende gebieden.

Zoals je van Zelda-games kan verwachten, zijn de puzzels leuk en uitdagend, maar nooit te moeilijk. Het is een kwaliteit van de Makers van Zelda die ze door de jaren heen tot een ware kunst hebben verheven.

Wel wil ik de kanttekening erbij maken dat de singleplayer mode soms frustrerend kan werken. Je raakt soms erg opgejaagd als je alle drie de poppetjes moet dirigeren terwijl er een zwerm van vijanden op je af komt. De multiplayer mode komt daarom veel beter uit de verf, buiten het feit om dat dit natuurlijk ook gewoon veel leuker is.

Bravely Default

Nadenken over elke zet
In Bravely Default (BD) neem je de controle over een groep personages met hun eigen verhaal en motieven. Deze verhalen lopen naadloos in één met het grote verhaal. Zonder al te veel verklappen: deze is erg goed bedacht en de moeite waard.

Waar je het speel natuurlijk ook voor speelt, is de gameplay en de beleving. BD maakt gebruik van het zogenaamde jobs-systeem, welke ontleend is uit de Final Fantasy reeks. Je kan een job (dat is eigenlijk een klasse) kiezen met zijn eigen kenmerken en specialiteiten. Wanneer je een level omhoog gaat door te vechten en vijanden te verslaan, kan je meer specialiteiten toekennen en zo jouw eigen vechters bouwen.

Het bevechten van monsters gaat volgens het zogeheten Brave Points System. Je kan ervoor kiezen om je vechter(s) te laten wachten en BP op te laten bouwen. Deze opgebouwde punten kan je in een ultieme aanval allemaal inzetten, wat het verloop van het gevecht drastisch kan veranderen. Maar pas op, je BP kan ook in het negatieve komen, en dan moet je wachten op je beurt. Denk heel goed na in dit systeem!

Het spel is lang genoeg om je zeker 40 tot 50 uur bezig te houden. Het is spannend en uitdagend genoeg om je uren achter elkaar aan je twee schermen gekluisterd te houden.

Het spel is in Japan uitgebracht door Square Enix, dezelfde Makers van onder andere de Final Fantasy reeks. Deze invloeden zijn met name te horen in de geweldige soundtrack van deze game. Zorg ervoor dat je een goede koptelefoon in huis hebt!

Paper Mario: Sticker Star

Nieuwe richting, desondanks geniaal
Bij Paper Mario Stickers Star wilde Nintendo een andere richting in slaan bij het papierconcept. Paper Mario was eigenlijk nooit een echte RPG, maar deze gaat wel heel ver buiten de gebaande paden. Dit lijdde tot veel critic bij de echte fans, voor mij is dit echter veruit het beste deel uit de serie, en had het dit juist nodig om nog steeds vernieuwend en innovatief te blijven.

Allereerst de grootste verandering: Voortaan om aan te vallen moet je een sticker gebruiken, deze kan maar één keer gebruikt worden, dus het vergt een strategie om de juiste te kiezen, en niets te verspillen. Ik waarderde deze gameplay wel. Een andere koerswisseling, is dat het spel voortaan is opgedeeld in levels, net als in de new super mario bros series. Het maakt het spel een stuk overzichtelijker, en iets meer linear, al zijn de levels nog steeds erg creatief.
Aangezien dit spel voor de 3 DS verscheen hadden de Makers een goede kans om echt iets met de grahpics te doen. Het is ze zeker gelukt, Het 3 D is oogstrelend en heeft in gameplay-opzicht zeker een meerwaarde. Het papier-concept leent zich ideaal voor het prachtige 3 D en, zeker op de 3 DS XL, is het echt een feest.
Het spel is nog steeds eigenzinnig en humoristisch. Het zal dus niet snel gaan vervelen, en je wilt steeds weer doorspelen. Het enig nadeel is dat het sticker-concept je bijhoorlijk kan hinderen bij bijvoorbeeld bazen. Deze bazen zijn praktisch onmogelijk zonder een bepaalde sticker die je in Levels moet vinden. Heb je deze sticker niet bij je, of nog niet gevonden, kun je wel eens heel erg vastlopen.
Al met al is Paper Mario Sticker star een geslaagd spel. Ook al is het lastiger dan andere spellen, en komt de moeilijkheid niet altijd van een eerlijke challenge, is het nog steeds een goed spel waar, als je er eenmaal inkomt, vele uren plezier kan hebben.

Luigi’s Mansion 2

Goed spel, jammer van een paar dingen.
Luigi's Mansion... Een van mijn Gamecube favorieten en ik zat dan ook met smart te wachten op dit vervolg. En het viel me een beetje tegen! Ik moet zeggen dat dit echt mijn eigen mening is en veel mensen dit een geweldig spel vinden, maar dat vind ik niet. Ik weet niet wat het is, maar dit spel heeft voor mij de magie niet meer die het eerste deel wel had. Ok, ik zal het zo goed mogelijk proberen uit te leggen:

Ten eerste vind ik het erg jammer dat in dit spel er missies zijn. Je hebt niet meer een open landhuis waar je de hele tijd in blijft. Nee, bij dit spel begin je steeds vanuit e gadds lab en word je naar een specifieke plaats in het landhuis "gewarpt". Als je missie is voltooid kun je ook niet verder op verkenning uit omdat je meteen terug gaat en moet je de missie dus opnieuw spelen. Dit vind ik persoonlijk heel erg jammer.
Wat ik ook erg jammer vind is dat je dit keer in meerdere landhuizen speelt. Deze hebben allemaal een ander thema wat het veel minder "echt" laat voelen. Iets wat ik in het eerste deel niet had. Ook de controls vind ik niet optimaal, natuurlijk is dit erg lastig met de 3 DS, maar ik vond de controls op de gamecube stukken fijner. Dit voelt allemaal erg krampachtig. Maar natuurlijk heb ik ook positieve punten over dit spel, de graphics zijn namelijk PRACHTIG en de hoeveelheid detail die de Makers in de landhuizen en kamers hebben gestoken is geweldig. Ook is het 3 D effect erg mooi en is het eigenlijk zonde om dit in 2D te spelen. Tevens is er erg veel om te verzamelen en zul je levels nog een paar keer opnieuw spelen om alles te halen. Ook zit er dit keer een multiplayer stand bij die offline en online te spelen is. Die is wel geinig, maar ik had nou niet de neiging om die nog vaak te gaan spelen wat ik wel heb bij bijvoorbeeld Mario Kart.

Ik zou het spel wel aanraden, begrijp me niet verkeerd! Zeker als je het eerste deel niet hebt gespeeld. Want wat bij mij denk ik het probleem is, is dat ik te veel wil dat het op deel 1 lijkt, en dat is het gewoon niet.

Pokémon X

Pokémon zoals je het nooit gezien hebt!
Pokémon X is een geweldig spel. Niet alleen omdat het een Pokémonspel is, maar het verhaal en de gameplay zelf verdienen een hoog cijfer. Het verhaal is misschien niet zo uitgebreid als in de spellen Final Fantasy of Tales of the Abyss, maar het is toch wel de moeite waard.
Vergeleken met de vorige Pokémongames is er best wel wat veranderd. Je speelt deze keer volledig als je zelf: je kunt zelf je kleren kopen en je kunt zelf naar de kapper gaan voor een andere haarstijl.

Een andere grote toevoeging aan het spel is het Player Search System. Hiermee kan je andere trainers ontmoeten met behulp van Wi-Fi of een lokale draadloze verbinding. Zo kun je ruilen en battles houden met trainers die je (nog) niet kent. Je kunt ook O-Powers uitwisselen. Dat zijn kleine 'boosts' in het spel die slechts tijdelijk zijn (Pokémon krijgt meer Sp. Attack, je krijgt meer geld na de gevechten, enz.). Wat je ook kan doen met behulp van PSS is Wonder Trade. Je kiest een Pokémon die je wilt Wonder Traden en voor die Pokémon krijg je een Pokémon terug die een willekeurige trainer aan het Wonder Traden is!

Je hebt ook Super Training. Hiermee kun je de HP, (Sp.) Attack, (Sp.) Defense en Speed van de Pokémon verhogen. Het is een leuke toevoeging, maar de minigame die je moet doen om je Pokémon te supertrainen kon wel wat beter. Je Pokémon moet immers een bal in doelen gooien en soms ballen ontwijken. Het zou fijner geweest zijn als je minigames had als in Pokémon SoulSilver/Heart Gold.

Een andere toevoeging is Pokémon Amie. Het is een beetje zoals Nintendogs, alleen minder uitgebreid en dan zonder de honden. De vriendschap die je hiermee opbouwt is belangrijk voor het evolueren van Pokémon.

Het concept van dit soort Pokémonspellen blijft hetzelfde: van en train Pokémon, versla gymleaders en uiteindelijk: versla de Elite 4. Het is erg verslavend, vooral omdat er nu heel erg veel verschillende Pokémon zijn! Je kan zowel de nieuwe Pokémon als oudere Pokémon vangen of krijgen. Zo krijg je op een bepaald punt Squirtle, Bulbasaur of Charmander, de starters van de allereerste Pokémongames!

Ik vind Pokémon X erg verslavend door al die nieuwe mogelijkheden! De Makers hebben er echt voor gezorgd dat dit spel je niet zal vervelen, zelfs al zou je de vorige spellen allemaal al gespeeld hebben. Het is niet zomaar 'weer een Pokémonspel'. Het is een Pokémongame zoals het moet zijn, maar het is toch een heel nieuwe game dankzij al de toevoegingen.

The Legend of Zelda: A Link Between Worlds

Nostalgie zoals het hoort
The Legend of Zelda: A link between worlds (ALBW) is een remake van de SNES klassieker The Legend of Zelda: A link to the past (ALTTP). De speelwereld is in grote lijnen hetzelfde gebleven ten opzichte van zijn evenknie uit 1992, maar de dungeons zijn allemaal op de schop gegaan. Er is in tegenstelling tot ALTTP geen vaste volgorde meer waarin je de dungeons afwerkt. Dit heeft ook te maken met het feit dat veel items bijna vanaf het begin verkrijgbaar zijn. Je kunt bijvoorbeeld een boomerang huren voor een schappelijk prijsje, maar als je dood gaat raak je je spullen weer kwijt. Daarom kun je spullen ook kopen, zij het voor een veel hogere prijs. Dit geeft het spel een opener dimensie en biedt daardoor meer vrijheid.

Het gebruik van deze items is dit keer niet verwant aan een hoeveelheid ammunitie (zoals bommen of pijlen), maar aan een energiemeter die langzaam weer vult. Je moet dus goed nadenken over hoe en wanneer je je items inzet.

Het reizen tussen de speelwerelden gebeurt via 'scheuren' in muren. Je hebt namelijk de mogelijkheid jezelf in een soort Mr. Game & Watch-achtige modus in een muur te warpen. Uiteraard komen hier weer allerlei slimme puzzels uit voort en heeft de game uitstekend gebruik gemaakt van deze functie om allerhande geheimen te verbergen.

Grafisch gezien is dit spel top notch. De 3 d functie geeft een beetje vierkante ogen in het begin, maar het went over de tijd en ik vind het echt iets toevoegen aan de gameplay. Dungeons met vele verdiepingen krijgen hierdoor diepte en je kijkt echt naar de vloeren onder je. De animaties zijn zeer vloeiend en het tempo in het spel ligt hoog en dat komt de speelbaarheid ten goede.

Zoals je hebt kunnen lezen is deze game dus een verbeterde versie van ALTTP. De Makers zijn erin geslaagd de nostalgie van de jaren 90 te doen herleven, maar het tegelijkertijd zo fris te houden dat het de verstokte Zelda-fans meteen weer in de houdgreep neemt. Er is naast het verhaal wederom weer genoeg te verkennen en er zijn talrijke side-quests en collectables te vinden. Dat sommige mensen hier schrijven 'te korte gameplay' verwerp ik daarom. Het verhaal zelf is weliswaar in een goede 10 uur af te ronden, maar je kunt je nog eens 10 uur vermaken met wat ik hierboven heb geschreven. Wil je je echt bewijzen? Ga het spel dan nog eens uitspelen op de hero-modus. Reken maar dat je zo weer 20 uur verder bent.

Als laatst wil ik de soundtrack even benoemen. My god, wat is deze goed. Er komen een aantal tunes van ALTTP terug in een verbeterde versie en ze bezorgden mij keer op keer weer kippenvel. Een feest der herkenning voor de liefhebbers van ALTTP.